Glasdatabank
De politie en het Nederlands Forensisch Instituut hebben in de afgelopen jaren een glasdatabank opgezet, waarmee glassplinters kunnen worden gelinkt aan verdachten en delicten. Daardoor konden verdachten in meerdere zaken in verband worden gebracht met zaken die al een langere tijd onopgelost bleven.
Het glas op kleding van de verdachte kan matchen met bijvoorbeeld een bepaalde ruit op een plaats delict, maar soms worden ook nog splinters van andere glasbronnen gevonden die mogelijk van eerdere delicten afkomstig zijn.
Ieder glas heeft een unieke samenstelling van grondstoffen, hoewel de verschillen soms slechts minimaal zijn door bijvoorbeeld verontreinigingen in de grondstoffen. Die onderscheidende kenmerken verschillen per glas, maar kunnen ook per productieproces verschillen. Van elk stukje glas wordt de concentratie van twintig elementen gemeten, een soort chemische vingerafdruk van het materiaal.
Het kleinste glasdeeltje dat gemeten kan worden is ongeveer een tiende millimeter.
Nauwkeurige metingen
Het is voor de politie altijd zinvol om kleding in te sturen, zelfs als er geen glas met het blote oog zichtbaar is. Het glas kan er wel degelijk zitten. Het kleinste glasdeeltje dat met de apparatuur gemeten en geanalyseerd kan worden is ongeveer een tiende millimeter. Dat is vergelijkbaar met een theelepeltje suiker in een 25-meter zwembad.
